bette på afta – rapp i munnen

Dę går ˋonda ˊvęa. – Det går unna / går i ein fei.

fȯrˊandre sęg (verb) – gifte seg

Ęg ˋjore dę męae, tileg ˋmęae (seint ˋkvęldae). – Eg gjorde det om morgonane, tidleg om morgonane (seint om kveldane). Bruker ikkje preposisjonen om her, berre bestemt form.

få ta (dvs. av) ˊspessęe – få juling

gå i kȯse – opp i rot, virvar, rusk, hulter til bulter

ˊreimast (verb), ˊreimast mę – drive fant med, ikkje slåst, men ha moro med

ˋrommfręke – som treng stort rom

ˋvęre ˊstore i ˋromma – ha bruk for stor plass, mykje rom