Adjektiva har me hovudsakleg to typar av: 1) dei som endar på -ęn i oppslagsforma (for eksempel vesęn), og 2) dei som ikkje gjer det (for eksempel høg). Adjektiva får bøying i samsvar med substantivet dei står til, og dermed får dei slike bøyingar:

1)	ain vesʼn blom	ai vesę hånd	ait vesę tre	vesnę bloma
2)	ain høg stol	ai høg jęnta	ait høgt hus	høgę stola

Dermed er bøyingsmønstera slik:

1)	-ęn	-ę	-ę	-nę
2)	-	-	-t	-ę

Dersom substantivet står i bestemt form, får adjektivet slike bøyingar:

1)	dann vesnę blomęn	dann vesnę håndę	dę vesnę treę	dai vesnę blomanę
2)	dann høgę stolʼn	dann høgę jęntå	dę høga husę	dai høgę stolanę

Dermed er bøyingsmønstera slik:

1)	-nę	-nę	-nę	-nę
2)	-ę	-ę	-a	-ę