bråll (inkjekjønn) ’ståk og styr, helst om høg og bråkande tale’: Da va eit fæla bråll.
dùrr (hankjønn) ’bråk’: Da vatt ein fælå dùrr i yro dao gutʼn ramla ne troppæ.
eiga (verb) ’føda’: Ho aotte ein sån.
furig (hokjønn) ’råd, rådgjerd’: Me lytʼå ha ei furig mæ da.
jeinig (hokjønn) ’moro, skøy’: Da æ berre jeinigjæ mæ hann.
helsùvigùl (adjektiv) ’opp og ned med helsa’: Mannen minn æ so helsùvigùl.
kværa (verb) ’pistra, lyda svakt’: Da va so me da kvære i mannen.
røelæ (adjektiv) ’mykje’: Da va nùkù røelæ mæ fålk i yro i dag.
sallen (adjektiv) ’drukken, full’: Hann va gått sallen i jaor.
sigga (verb) ’minka’: Sinne hadde sigga seg dao hann kåmm heim.
snabel (adjektiv) ’rask, snar, snau’: Da va snabelt jort.
tesa (verb) ’knisa, småle’: Ho laog å tesa å lo.